Το Blog

                Η 25η Μαρτίου ανήκει στις κατά νόμο εξαιρετέες εορτές, κατά τις οποίες  απαγορεύεται η λειτουργία των επιχειρήσεων και συνεπώς η απασχόληση του μισθωτού, εκτός από αυτές που η φύση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της δραστηριότητάς τους εξαιρούνται από τον νόμο.

        Φέτος η αργία της 25ης Μαρτίου συμπίπτει με το Σάββατο, που είναι ημέρα ανάπαυσης για τους εργαζομένους που εργάζονται σε επιχειρήσεις που εφαρμόζουν την πενθήμερη απασχόληση, οπότε ας δούμε τις διαφοροποιήσεις που φέρνει η ταύτιση αυτή, τόσο μισθολογικά όσο και ασφαλιστικά.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Α) Οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες αλλά θα τους καταβληθεί επιπλέον 1/25 του μηνιαίου μισθού τους, διότι με την καθημερινή  εργασία τους το πενθήμερο Δευτέρα έως Παρασκευή κάλυψαν τις ώρες εργασίας που τους αναλογούν για την ημέρα του Σαββάτου. Επομένως για την εβδομάδα αυτή θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες αλλά θα πληρωθούν για 7/25 ημερομίσθια. Θέμα προσαύξησης λόγω υπερεργασίας δεν τίθεται διότι η προσαύξηση αυτή νοείται μόνο με την πραγματική επιπλέον εργασία. 

Β) Οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο, θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες εβδομαδιαίως, αλλά θα τους καταβληθούν 7 ημερομίσθια, διότι με την καθημερινή  εργασία τους το πενθήμερο Δευτέρα έως Παρασκευή κάλυψαν τις ώρες εργασίας που τους αναλογούν για την ημέρα του Σαββάτου.

                ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΞΑΗΜΕΡΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Α) Οι αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες και θα τους καταβληθεί κανονικά το 1/25 του μηνιαίου μισθού τους για την ημέρα αυτή, παρόλο που δεν πρόσφεραν την εργασία τους. Επομένως για την εβδομάδα αυτή θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες και θα πληρωθούν για 6/25 ημερομίσθια. 

Β) Οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο, θα ασφαλιστούν για 6 ημέρες εβδομαδιαίως, και θα τους καταβληθούν 6 ημερομίσθια, διότι δεν θα εργαστούν την ημέρα αυτή για λόγους που δεν οφείλονται σε αυτούς.

 Δεν νοείται βεβαίως θέμα χορήγησης αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης σε άλλη ημέρα της εβδομάδας, καθώς και καταβολή του ημερομισθίου σε αυτόν που απουσίασε αδικαιολογήτως από την εργασία του την ημέρα αυτή.

                 Σε περίπτωση μη απασχόλησης, οφείλεται μόνον στους αμειβόμενους  με ημερομίσθιο, το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο τους. Παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση όπου μία εξαιρετέα εορτή συμπέσει στην  περίοδος αδείας αναψυχής . Εκτός του γεγονότος ότι η ημέρα αυτή δεν αθροίζεται με τις υπόλοιπες ημέρες  αδείας, ο ημερομίσθιος δικαιούται 1 επιπλέον ημερομίσθιο.

                Το ημερομίσθιο αυτό οφείλεται στους αμειβόμενους με ημερομίσθιο (και μη απασχολούμενους κατά την αργία) όλων των επιχ/σεων, δηλαδή τόσο εκείνων στις οποίες έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί αργίας κατά την Κυριακή ή τις ημέρες εξαιρέσιμων εορτών, όσο και εκείνων στις οποίες δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις αυτές και συνεπώς είναι επιτρεπτή η λειτουργία και η απασχόληση του προσωπικού κατά τις ημέρες αυτές (επιχ/σεις συνεχούς λειτουργίας κλπ. – βλ. Μελ. Κ. Μαρκόπουλου εις ΔΕΝ 2003, τεύχος 1408, σελ.977 επ. και (συνεχ.) σελ. 1059 επ.).

 Τούτο διότι η σχετική διάταξη του άρθρου 2  παραγρ. 3 του ΝΔ 3755/57 δεν κάνει διάκριση, ο δε σκοπός του νόμου είναι να λαμβάνουν οι ημερομίσθιοι  τα 6 ημερομίσθια των εξαιρέσιμων εορτών πάντοτε, ακόμη και όταν (όπως έχει δεχθεί η νομολογία) η αργία συμπίπτει με Κυριακή (βλ. σχετ. Αλλ. ΔΕΝ 2001 σελ. 1423), εφ’ όσον βεβαίως η μη απασχόληση τους δεν οφείλεται σ’ αυτούς.

                Α ν η επιχείρηση λειτουργήσει και οι μισθωτοί δεν προσέλθουν αδικαιολογήτως στην εργασία τους, δεν δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιο τους (όσοι αμείβονται με ημερομίσθιο) ή το 1/25 του μισθού τους (όσοι αμείβονται με μηνιαίο μισθό και ανήκουν στην ανωτέρω περίπτ. Β’). Από τους μισθωτούς της ανωτέρω περιπτώσεως α’ ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέσει 1/25 (ακριβέστερα τόσα ημερομίσθια όσα θα πραγματοποιούσαν) από τον μισθό τους (βλ. και ΔΕΝ 2014, τ. 1653 σ.1112).